پرش به محتوا

بوئینگ تی-۷

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تی-۷ رد هاوک
پیش‌نمونه‌های بوئینگ-ساب تی-۷
کاربری هواگرد آموزشِ پیشرفته
کشور سازنده ایالات متحده/سوئد
تولیدکننده بوئینگ/گروه ساب
نخستین پرواز ۲۰ دسامبر ۲۰۱۶
معرفی‌شده در برنامه برای ۲۰۲۳/۲۰۲۴
کاربر اصلی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
ساخته‌شده ۲۰۲۱-اکنون
تعداد ساخته‌شده ۲[۱]

بوئینگ-ساب تی-۷ رد هاوک (انگلیسی: Boeing T-7 Red Hawk) هواگرد آموزشِ پیشرفته آمریکایی-سوئدی محصول مشترک شرکت بوئینگ و گروه ساب است. در سال ۲۰۱۸ نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا آن را به‌عنوان هواپیمای آموزشی آینده خود برگزید. جنگنده آموزشی تی-۷ هواپیمای نورثروپ تی-۳۸ تالون را پس از گذشت ۶۰ سال خدمت در نیروی هوایی آمریکا بازنشسته خواهد کرد.

نامگذاری

[ویرایش]

نام هواپیما تی-۷ رد هاوک به پاس خدمات دانشکده آموزشی نیروی هوایی آمریکا انتخاب شده است که در خلال جنگ جهانی دوم، هزاران خلبان را به نیروی هوایی تحویل داد. این آموزگاران خلبانی، از هواپیماهای کورتیس پی۴۰ وارهاوک در کار آموزش استفاده می‌کردند که با لقب وارهاوک (شاهین جنگی) شناخته می‌شد و دُم هواپیما با رنگ سرخ رنگ‌آمیزی شده بود. به پاس خدمات آن آموزگاران، هواپیمای جدید «رِد هاوک» (شاهین سرخ) نام گرفت. حرف تی مخفف واژه ترینینگ به معنی «تمرین» است.[۲][۳]

نیاز نیروی هوایی آمریکا

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۳ میلادی، فرماندهی آموزشی نیروی هوایی آمریکا موسوم به AETC تصمیم گرفت که جنگنده آموزشی و سالخورده تی-۳۸ تالون را بازنشسته کند. در سال ۲۰۰۸ و در پی سقوط یک فروند تی-۳۸ در هنگام پرواز آزمایشی پیشرفته، دو خلبان کارآموز جان خود را از دست دادند و نیاز نیروی هوایی آمریکا به یک جنگنده آموزشی پیشرفته، بیش از پیش ضروری شمرده شد.[۴]

آمریکا برای آموزش خلبانان لاکهید مارتین اف-۳۵ لایتنینگ ۲ به هواپیمای جدید نیاز داشت و درخواست تولید یک جت آموزشی پیشرفته را به پنتاگون سپرد. در سال ۲۰۱۳ به دلیل گران بودن این پروژه تصمیم به لغو آن گرفتند، اما نیاز مبرم نیروی هوایی آمریکا به این جت آموزشی پیشرفته موجب شد که هزینه آن به هر صورت تأمین شود و برآورد شد با وجود اینکه هزینه این پروژه بسیار زیاد است، ولی این هزینه‌کرد در بازهٔ بلندمدت به سود نیروی هوایی خواهد بود. جنگنده آموزشی تی-۷ توان انجام مجموعه‌ای از آموزشها از جمله آموزش خلبانی پایه (مبتدی)، آموزش خلبانی حرفه‌ای، فورمیشن، کاربری ابزارها و ناوبری پیشرفته، رزم پیشرفتهٔ هوابه‌هوا، رزم پیشرفتهٔ هوابه‌زمین، آموزش خلبان دوم و مدیریت منابع را دارد. افزون بر اینها، پنج مورد آموزشی پیشرفته‌تر شامل: عملیات آموزشی در فشار ۶٫۵ تا ۷٫۵ جی، کاربری دید در شب و عملیات شبانه، رهگیری هوایی، عملیات دیتا لینک (ارتباطات داده‌ای)، و سوخت‌گیری هوایی نیز با آن انجام می‌شود. البته سوختگیری هوایی واقعی برای خود هواپیما موجود نیست زیرا توانایی سوخت‌گیری هوایی را ندارد و این آموزش بر روی شبیه‌ساز این هواپیما انجام می‌شود.[۵][۶]

گزینش و توسعه

[ویرایش]

طرح ساخت یک هواپیمای تک‌موتوره آموزشی دوسرنشین با دُم دوتایی که توانایی جمع کردن ارابه فرود را هم داشته باشد در نیروی هوایی آمریکا ارائه شد و شرکت پیمانکار این طرح بوئینگ با همکاری شرکت سوئدی ساب، پروژه مشترک را آغاز نمودند. برای این هواپیمای آموزشی، موتور آمریکایی جنرال الکتریک اف۴۰۴ در نظر گرفته شد.[۷][۸][۹] پروژه جدید آمریکا تحت عنوان تی-ایکس (T-X) آغاز شد و در سال ۲۰۱۳ برنامه‌ریزی شد که تا سال ۲۰۲۰ این جنگنده رسماً به پرواز درآید ولی پروژه با تأخیر روبرو شد؛ فقط نخستین فاز پروازهای آزمایشی به مدت ۳۶ ماه به طول انجامید و پس از طی فازهای بعدی، سرانجام هواپیما برای اولین بار به‌صورت جدی در سال ۲۰۲۱ در خط تولید قرار گرفت.[۱۰] تی-۷ رد هاوک پس از مقایسه با هواپیمای کره‌ای تی-۵۰ و هواپیمای ایتالیایی ام-۳۴۶ پیروز شد و توسط نیروی هوایی انتخاب شد. فرایند تحویل و آزمایش اولین دسته این هواپیما در سال ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ در نیروی هوایی آمریکا انجام می‌شود.[۱۱][۱۲] خط تولید تی-۷ یک خط تولید تمام دیجیتالی و بسیار پیشرفته است و سرعت تولید آن به‌گونه‌ای است که در طول ۳۰ دقیقه می‌توان بدنه را با بال‌ها متصل کرد.[۱۳] به گفتهٔ «چاک دابوندو» معاون شرکت بوئینگ، وجود چنین خط تولید پیشرفته‌ای موجب می‌شود مونتاژ دستی و خطاهای آن کاهش یابد و نیازی به سوراخ‌کاری دستی نباشد.[۱۴]

برای جایگزینی ناوگان سالخوردهٔ آموزشی در آمریکا، در سال ۲۰۱۸ تصویب شد که در مرحله اول تعداد ۳۵۱ فروند جنگنده آموزشی تی-۷ و همچنین ۴۱ شبیه‌ساز مربوط به این جنگنده تولید شود و در فاز دوم تعداد کل به ۴۷۵ فروند برسد. هزینه فاز نخست این قرارداد ۹٫۲ میلیارد دلار است.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸][۱۹][۲۰] در فرایند ساخت جنگنده آموزشی تی-۷، تجربیات و نیازهای نیروی دریایی آمریکا نیز لحاظ شده ولی مدل ناوپایه برای این جنگنده تولید نشده است.[۲۱]

شرکت بوئینگ قصد دارد این جت آموزشی را مسلح کند و به‌عنوان جایگزین هواپیماهای نورثروپ اف-۵ و آلفا جت به دیگر کشورها ارائه کند.[۲۲] ویژگی‌ها و شکل بدنهٔ این هواپیمای آموزشی موجب شده تا نقش‌های دیگری همانند نقش جنگنده سبک و حتی جنگنده اصلی برای آن محتمل در نظر گرفته شود.[۲۳]

نسخهٔ دیگری نیز برای پشتیبانی هوایی نزدیک پیشنهاد شده است که می‌تواند در نواحی کم‌خطر برای بمباران سبک استفاده شود.[۲۴] البته در سال ۲۰۱۶ ایالات متحده تصمیم گرفت این نسخه را برای نیروی هوایی آمریکا استفاده نکند. به‌همین دلیل طرح دیگری را برای پشتیبانی نزدیک ارائه کردند تا به‌وسیلهٔ آن هواپیما، تاندربولت ۲ را بازنشسته کنند.[۲۵]

کاربران احتمالی

[ویرایش]

از آنجایی که این جنگنده بسیار ارزان است، شرکت بوئینگ برنامه‌ریزی کرده است که تعداد ۲۷۰۰ فروند از این جنگنده تولید کند که ۴۷۵ فروند از آن متعلق به بخش آموزشی نیروی هوایی آمریکا خواهد بود و بقیه را به کشورهای دیگر خواهد فروخت. کشورهای صربستان و استرالیا از اهداف احتمالی شرکت بوئینگ هستند.[۲۶] نیروی هوایی استرالیا به دنبال جایگزین کردن بی‌ای‌ئی سیستمز هاوک است که در سال ۱۹۹۷ سفارش آن را به بریتانیا داده بود.[۲۷] صربستان نیز به دنبال بازنشسته کردن هواپیماهای آموزشی خود از جمله سوکو جی-۴ و سوکو جی-۲۲ است.[۲۸]

گونه‌ها

[ویرایش]
بی‌تی‌اکس-۱
دو پیش‌نمونه برای ارزیابی[۲۹][۳۰]
تی-۷ای رد هاوک
نسخه تولید انبوه از سال ۲۰۲۱[۳۱]

کاربران

[ویرایش]
 ایالات متحده آمریکا

مشخصات

[ویرایش]

داده‌ها از فلایت گلوبال[۳۲]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۲
  • پیشرانه هواگرد: ۱ عدد موتور توربوفن با پس‌سوز جنرال الکتریک اف۴۰۴-جی‌ئی-۱۰۳،‏ با پیشرانه ۱۱٬۰۰۰ پوند-نیرو (۴۹ کیلونیوتن) dry, ۱۷٬۰۰۰ پوند-نیرو (۷۶ کیلونیوتن) با پس‌سوز

عملکرد

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Trimble, Stephen (24 April 2017). "Boeing/Saab fly second T-X test aircraft". Flight Global. Archived from the original on 25 April 2017. Retrieved 26 April 2017.
  2. ↑ "Air Force announces newest Red Tail: 'T-7A Red Hawk'". AF. Secretary of the Air Force Public Affairs. 16 September 2019. Retrieved 21 November 2019. The name Red Hawk honors the legacy of Tuskegee Airmen and pays homage to their signature red-tailed aircraft from World War II. …The name is also a tribute to the Curtiss P-40 Warhawk, an American fighter aircraft that first flew in 1938 and was flown by the 99th Fighter Squadron, the U.S. Army Air Forces' first African American fighter squadron.
  3. ↑ "This is the name of the Air Force's new training jet". Defense News. 16 September 2019. Retrieved 17 September 2019.
  4. ↑ Trimble, Stephan (22 June 2010), "US Air Force, industry prepare for T-38 replacement", Flight International, retrieved 20 September 2010.
  5. ↑ http://aviationweek.com/defense/t-x-competition-fierce-despite-gd-alenia-split Butler, Amy (6 April 2015). "T-X Competition Fierce Despite GD, Alenia Split". Aviation Week & Space Technology. Archived from the original on 7 April 2015. Retrieved 7 April 2015.
  6. ↑ Advanced Pilot Training (APT) Family of Systems (FoS) Program (request for information), Federal Business Opportunities, 5 August 2009 [31 March 2009], retrieved 20 September 2010.
  7. ↑ "Boeing and Saab Sign Joint Development Agreement on T-X Family of Systems Training Competition". Boeing. Archived from the original on 2017-12-31. Retrieved 2017-04-10.
  8. ↑ Clark, Colin. "Boeing Takes T-X Lead as Northrop Joins Raytheon & Drops Out of T-X". Breaking Defense. Archived from the original on 2017-04-16. Retrieved 2017-04-16.
  9. ↑ "Boeing T-X Advanced Pilot Training system" (PDF). Saab. Archived from the original (PDF) on 2016-12-21. Retrieved 28 September 2018.
  10. ↑ O'Connor, Kate (24 February 2021). "Boeing Begins T-7A Red Hawk Production". AVweb. Archived from the original on 26 February 2021. Retrieved 26 February 2021.
  11. ↑ "USAF delays T-38 trainer replacement to 2020". Flight Global. 17 February 2012. Retrieved 24 February 2013.
  12. ↑ "Budget constraints delay new trainer", Air force times, 15 May 2013, archived from the original on 29 August 2013, retrieved 27 November 2021.
  13. ↑ "The USAF Looking To Adopt Saab Design Methodologies To Arm T-7A Red Hawk Or Develop F-36 Kingsnake". Global Defense Corp. 2021-04-06. Retrieved 2021-07-28.
  14. ↑ "Boeing Started Production Of T-7A Red Hawk". Global Defense Corp (به انگلیسی). 2021-04-08. Retrieved 2021-07-28.
  15. ↑ "Air Force awards $9B contract to Boeing for next training jet". Defense News. 2018-09-27. Retrieved 28 September 2018.
  16. ↑ "Air Force awards next-generation fighter and bomber trainer". Saab. Archived from the original on 28 September 2018. Retrieved 28 September 2018.
  17. ↑ O'Connor, Kate (2 October 2018). "Air Force Selects New Combat Trainer". AVweb. Archived from the original on 19 October 2018. Retrieved 3 October 2018.
  18. ↑ "Boeing: It's Official: Boeing Wins T-X!". Boeing. Archived from the original on 2019-01-22. Retrieved 2019-01-22.
  19. ↑ "Saab announces new U.S. site for advanced manufacturing and production" (به انگلیسی). Saab. Archived from the original on 2019-05-09. Retrieved 2019-05-09.
  20. ↑ "Saab's global defense and security company lands in Indiana, to open site near Purdue University" (به انگلیسی). Purdue. Archived from the original on 2019-05-08. Retrieved 2019-05-09.
  21. ↑ https://www.flightglobal.com/articles/2010/06/22/343393/us-air-force-industry-prepare-for-t-38-replacement.html Trimble, Stephan (22 June 2010), "US Air Force, industry prepare for T-38 replacement", Flight International, retrieved 20 September 2010.
  22. ↑ "Boeing sees T-7 as combat replacement for Northrop F-5 and Dassault/Dornier Alpha Jet". Flight Global. 14 July 2020. Retrieved 17 July 2020.
  23. ↑ "Boeing: T-7A Red Hawk". boeing.com. Retrieved 2021-07-30.
  24. ↑ Amid Pressure To Keep A-10 Alive, USAF Explores Close-Air Support's Future بایگانی‌شده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine – Militarytimes.com, 25 August 2015
  25. ↑ USAF seeks two new close-air support aircraft – Flightglobal.com, 24 July 2016
  26. ↑ Reim2020-07-14T19:09:00+01:00, Garrett. "Boeing sees T-7 as combat replacement for Northrop F-5 and Dassault/Dornier Alpha Jet". Flight Global (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-30.
  27. ↑ Trevithick, Joseph. "Australia, Serbia Emerge As First Potential T-7A Red Hawk Jet Trainer Export Customers". The Drive (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-28.
  28. ↑ NATO. "Relations with Serbia". NATO (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-28.
  29. ↑ "Inquiry Results N381TX", Registry N-Number, FAA[پیوند مرده].
  30. ↑ "Inquiry Results N382TX", Registry N-Number, FAA[پیوند مرده].
  31. ↑ Reim2020-07-14T19:09:00+01:00, Garrett. "Boeing sees T-7 as combat replacement for Northrop F-5 and Dassault/Dornier Alpha Jet". Flight Global (به انگلیسی). Retrieved 2021-07-30.
  32. ↑ Popular Choice: The GE F404-powered Boeing T-7A Trainer Named to "Best of What's New" List, General electric, archived from the original on 26 July 2021, retrieved 27 November 2021.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بوئینگ تی-۷ موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بوئینگ_تی-۷&oldid=40438512»